Kultura Współczesna – e-wydanie – 1/2010

POPRZEDNIE NUMERY CZASOPISMA DOSTĘPNE W SEKCJI "NUMERY ARCHIWALNE"

Kwartalnik Kultura Współczesna. Teorie. Interpretacje. Praktyka wydawany jest nieprzerwanie od 1993 roku – najpierw przez Instytut Kultury, a od 2003 roku przez Narodowe Centrum Kultury. Pismo jest forum Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, które sprawuje pieczę nad jego zawartością. Zachowując status kwartalnika naukowego, periodyk wpisuje się w najbardziej aktualne debaty poświęcone kulturze, naukom o kulturze, jak również zjawiskom około kulturowym. Jest otwarty na inne środowiska opiniotwórcze w kraju i za granicą, pragnie być płaszczyzną wymiany myśli i dyskusji wykraczających poza Akademię. Na poszczególne numery kwartalnika składają się artykuły o charakterze teoretycznym i metodologicznym, omawiające współczesne problemy kultury kontekstach historiozoficznych, socjologicznych i praktycznych. Opracowanie koncepcji merytorycznej kolejnych numerów i ich redakcja naukowa powierzane są naukowcom reprezentującym różne środowiska akademickie, z różnych punktów widzenia analizującym problemy kultury współczesnej.  Radę naukową pisma tworzą profesorowie: Stefan Bednarek, Erika Fischer-Lichte, Knut Andreas Grimstad, Bohdan Jung, Ralf Konersmann, Ewa Kosowska, Ewa Rewers, Paweł Rodak i Anna Wieczorkiewicz.  Redaktorem naczelnym Kultury Współczesnej jest od roku 2006 profesor Andrzej Gwóźdź z Uniwersytetu Śląskiego.

W tym numerze „Kultury Współczesnej” powracamy do problemów przeszłości i jej społecznych wyobrażeń oraz różnorakich pożytków z niej czerpanych. Problematyka ta jest ciągle obecna na wszystkich poziomach społecznego dyskursu, daleka jednak od wyczerpania. W części pierwszej numeru znalazły się tłumaczenia prac niemieckich badaczy pamięci oraz artykuły współpracujących z nimi w ramach projektu Polsko-niemieckie miejsca pamięci badaczy polskich z Centrum Badań Historycznych PAN w Berlinie. Pozostałe teksty – z nielicznymi wyjątkami – prezentowane były podczas zorganizowanego przez Instytut Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego w maju 2009 roku seminarium „Kulturoznawstwo a wiedza historyczna” poświęconego problemom pożytków czynionych z historii, kulturze historycznej, pamięci zbiorowej oraz kulturoznawczym badaniom pamięci. Seminarium to, współorganizowane przez Polskie Towarzystwo Kulturoznawcze i Narodowe Centrum Kultury. Pod jednym przynajmniej względem spotkanie to realizowało ideę naczelną cyklu seminariów „Kultury Współczesnej”: łączyć refleksję teoretyczno-metodologiczną z badaniem rzeczywistości kulturowej.